Productiesystemen en hun grondleggers: Fredirick Winslow Taylor (1856 – 1915)
Taylor besteedde zo veel mogelijk tijd aan het verbeteren van werkcondities voor zijn medewerkers. Hij experimenteerde met licht, opsplitsen van werk en vele andere stappen. In principe waren zijn ideeën al Lean-gedachten. Lean is daarmee ontstaan in Amerika en niet in Japan, zoals zo vaak beweerd wordt. Helaas wordt Taylor nog steeds als een negatieve scientific management ontwikkelaar gezien. Echter, hij begreep het principe van methode. Hij zocht echt uit hoe taken in nuttige elementen verdeeld konden worden, om daarvan iedereen te laten profiteren.
Als jongste van elf kinderen, werd hij geboren in het economisch gevestigde oude Philadelphia Quaker gezin. Na het cum laude behalen van zijn Harvard propedeuse, leed hij aan ernstig vermoeide ogen die er zijn deelname onmogelijk maakte. Op advies van oogartsen ging hij werken voor Midvale Steel. Daar legde Taylor door studies de basis van zijn denken. Arbeiders werden er per geproduceerd gietstuk betaald. Ging de productie omhoog, dan verlaagde de directie de tarieven. De arbeiders vertraagden daarop de productie, totdat de directie de oude tarieven weer herstelde. Niet bepaald een uitgangspunt om de fabriek productiever te maken. Taylor ontwikkelde de meest efficiënte manier van werken, en bood de arbeiders meer geld als ze deden wat de bazen zeiden. Iedereen zou daarvan profiteren. Taylor ontwierp daartoe tevens werktuigen met een optimale vorm.
Al aan het einde van de 19e eeuw voerde hij beweging- en tijdstudies over werkprocessen uit en is een pionier en medeoprichter van de moderne industriële engineering. Tijdens de tweede industriële revolutie waarin massaproductie mogelijk werd, ontstonden er bestuurlijke problemen bij bedrijven als gevolg van schaalvergroting en toenemende complexiteit van het productieproces. Hoewel Taylor met zijn theorieën een mentale revolutie wilde bewerkstelligen op het gebied van beheersing van processen, is het huidige belang vooral nog te vinden in standaardisatie en efficiency. Een doel van Taylor was de methoden van de experimentele wetenschap de werking op de productie over te brengen, dat is waarom hij zijn overwegingen van 1895 in een reeks van geschriften publiceerde.
Zijn belangrijkste boek was: “The Principles of Scientific Management “. Kijkend naar de nog steeds actuele discussie over het door Taylor wetenschappelijke bedrijfsvoering ontwikkeld systeem, is binnen de wetenschap en tussen de sociale partners, duidelijk dat de kritiek op Taylor, al lang verouderd en onmenselijke Taylorisme, nog steeds niet is verstomd.
Taylor’s systeem creëerde “een nieuwe verdeling van de arbeid tussen het management en de werknemers: de toewijzing voor het uitvoeren van de verantwoordelijkheid voor het ontdekken van de beste manieren voor het verrichten van proceseenheden, de verdere verantwoordelijkheid van procesplanning en het werkelijk beschikbaar hebben op de juiste tijd en plaats, in de juiste hoeveelheid, van materialen, gereedschappen, instructies en andere voorzieningen benodigd door de werknemers”. Deze door Taylor vereiste scheiding tussen de uitvoerende en planningactiviteit is bekend als een punt van kritiek. Maar heeft wel tot aanzienlijke verhoging van de productiviteit in de industrie tot op heden geleid. De noodzaak voor een scheiding van deskundige taken en uitvoerende werkopdrachten wordt door bijna niemand betwist, omdat een overeenkomstig “aanvullen” van expertise in de gedachten van iedereen noch doelmatig, noch productief is.
Het basisidee van de ideeënbus komt ook uit de koker van Taylor. “Als de nieuwe methode eigenlijk beter dan de oude blijkt, dan zal deze als standaard worden vastgelegd voor het hele bedrijf en de werknemers moeten alle lof voor hun verbetering krijgen. En moet ook een bonus in contanten krijgen als een beloning voor deze vindingrijkheid. Op deze manier wordt het echte initiatief van werknemers onder het regime van wetenschappelijke bedrijfsvoering gerealiseerd. in tegenstelling tot het oude systeem”.
Het is verbazingwekkend dat de in principe positieve bedoelingen van Taylor nog steeds in groot conflict met de reputatie van het Taylorisme staan. Het woord of begrip Taylorisme moet gewoon vermeden worden. Critici zouden zich voortaan moeten richten op de huidige manier van toepassing van Taylor als de vader van de wetenschappelijke bedrijfsvoering en zijn leer.
Samenvatting van de basismethoden van Scientific Management
- Het bepalen van de meest efficiënte werkmethode en werktuigen,
om een specifieke taak uit te voeren
• selectie en training van de werker die het beste geschikt is voor die specifieke taak
• het bepalen van het optimale tempo en rusttijden
• differentiële beloning en planning
• planning
Litteratuur
Copley, Frank Barkley Frederick W. Taylor: Father of Scientific Management, Routledge/Thoemmes Press, 1993.
Klein Nagelvoort, Drs. R.M., Organisatie en management, 1975
Neuhaus, Prof. Dr. Ralf (Institut für angewandte Arbeitswissenschaft (ifaA), 2011
Taylor, Frederick Winslow, Scientific Management, Harper and Row, 1947.
Wikipedia
Wrege, Charles and Ronald Greenwood. Frederick W. Taylor: The Father of Scientific Management, Myth and Reality . Business One Irwin, 1991.
